Gabriel Bein

Imię i nazwisko*: Gabriel Bein

Wiek: 17 lat

Pochodzenie*: Urodzony w Anglii i tam też spędził większość swojego życia. Przeprowadził się do Francji wraz z matką (Francuzką), gdy ta rozwiodła się z jego ojcem.

Orientacja: Sądziłem, że takie rzeczy są oczywiste, no cóż… Jak do tej pory nie stawałem przeciwko naturze ludzkiej.

Zawód: Uczeń

Wygląd: Gabriel należy do osób wysokich (184) i chudych. Jednocześnie jednak jest dobrze zbudowany, więc nie wygląda na typowego człowieka-kościotrupa, który sprawia wrażenie, jakby miał się zaraz złamać. Jego ubiór pozostawia wiele do życzenia, biorąc pod uwagę ilość dziur w jego spodniach i koszulach. Mimo ogólnego chaosu - jego odzież nie stanowią byle śmieci, które zalegają w szafie tak długo, aż mole wygryzą w nich otwory wielkości dłoni. Ubrania ma dobrze dobrane, a wszystko dzięki temu, że od dziecka obracał się wokół pracy swojej matki - projektantki. Pieniądze są, trochę wyobraźni również, więc byle czego to on na siebie jednak nie założy. Ma szczupłą i dość przystojną twarz. Często, a nawet ośmielę się powiedzieć, że zawsze nosi czerwone soczewki. Naturalnie jednak jego oczy są koloru brązowego, dlaczego je chowa? – A kto go tam wie… Jego włosy także nie są naturalnie tak białe jak je widać. Rodzice obdarowali go piękną szatynową czupryną, ale jak to teraz w tych czasach bywa – Gabriel chciał być rozpoznawalny, więc całkowicie rozjaśnił włosy. Dodatkową rzeczą, która rzuca się w oczy jest jego nietypowa fryzura oraz kolczyki. Zwłaszcza jeden z nich, który zaczepiony jest jednym końcem do ucha, a drugim do wargi.

Charakter: Gabriel jest osobą z pozorów cichą. Nie pcha nosa w nie swoje sprawy i nie lgnie do ludzi na siłę, co nie znaczy, że czasem nie potrzebuje uwagi lub nie jest w stanie jej trochę poświęcić innej osobie. W rozmowach woli być raczej słuchaczem, niż mówcą - o wiele lepiej mu to wychodzi. Choć czasami jego rozmówca może odnieść wrażenie, że wcale się go nie słucha – no cóż, trzeba się przyzwyczaić do białowłosego, aby dobrze odczytywać jego zachowania. Mimo, że często sprawia wrażenie bujającego w obłokach, to do marzycieli nie zbyt się zalicza. To raczej zmęczenie. Lubi w nocy siadać przy perkusji i grywać swoje ulubione nuty – więc nic dziwnego, że czasem przysypia na lekcjach. Nienawidzi robić niczego na siłę, nawet jeśli chodzi o naukę, to zasiada do książek tylko wtedy gdy ma na to ochotę. Podobnie jest w sytuacjach, gdy ktoś chce aby ten coś zrobił. Marne szanse, że uda się komukolwiek zmusić go do pracy, gdy on sam nie będzie wykazywał większego zainteresowania. Białowłosy lubi towarzystwo ludzi, ale nie pcha się w takowe na siłę, woli aby na wszystko przyszedł swój czas. Raczej łatwo się z nim dogadać, bo mimo swojego stylu i podejścia do życia – jest osobą przyjaźnie nastawioną. No ale bądźmy szczerzy – są tacy ludzie, co go tylko wkurzać potrafią, mimo to - nawet największy wróg może mieć problemy z wytrąceniem go z równowagi. Gabriel nie szybko daje się podejść i sam nigdy nie atakuje jako pierwszy. To samo tyczy się kontaktów międzyludzkich. Nie stroni od nich, ale to druga osoba musi pokazać zainteresowanie, aby białowłosy mógł w jakiś sposób zareagować.

Historia postaci*: Jego historia raczej nie wnosi jakiś większych sensacji. Urodził się w Anglii i tam mieszkał do piętnastego roku życia. Jego ojciec jest typowym biznesmenem, a matka zajmuje się projektowaniem ubrań męskich. Do pewnego czasu prowadził zwykłe życie. Dopiero, gdy jego ojciec zaczął przesadnie poświęcać się pracy i oddalać od rodziny – zmieniło się jego podejście do wszystkiego. Zwłaszcza, kiedy dowiedział się o drugim życiu i rodzinie swojego ojca. Racja, że nie spędzał z nimi czasu, jednak ta zdrada z jego strony odbiła się na psychice białowłosego. Zwłaszcza, kiedy dowiedział się o tym, że jednak ma rodzeństwo. Po pewnym czasie jego rodzice rozwiedli się, a Gabriel zadecydował, że woli zamieszkać z matką – w ten oto sposób znalazł się we Francji. Pech jednak chciał, że wylądował w szkole, gdzie był skazany widywać również swoją przyrodnią siostrę.

Znak rozpoznawczy: Kolczyk na wardze i prawym uchu ma połączony cienkim łańcuszkiem i raczej rzadko się z owym łańcuszkiem rozstaje. Dodatkowo: czerwone soczewki.

Ludzie mówią marzeniami żyć nie warto
Powtarzają: trzeba iść przez życie twardo.
A ja wiem, że nie warto iść za tłumem,
Żyję sercem i nie biegnę za rozumem.