Bar "kufelek"

Kiedy jej brat próbował się od niej uwolnić powoli do jej głowy wracał poprzedni ład, a cała chęć na przytulanie tak szybko minęła jak się pojawiła. Kiedy Gab podniósł się z miejsca zabierając już swoje rzeczy ona jak najszybciej się od niego odsunęła.
- Co to było do cholery?! - Wysyczała ze złością, oglądając się wokoło. Dopiero teraz zdała sobie sprawę, że niemal cała społeczność znajdująca się w barze ją obserwowała. Nieco zmieszana przez moment nie wiedziała co robić.
- To ta głupia wróżka! Niech ja ją tylko dorwę! - Krzyknęła zmierzając w jej kierunku. Nie ręczyła za siebie, więc dziewczynka mogła być w niebezpieczeństwie.

Patrzyła ze spokojem jak białowłosa dziewczyna zaczyna krzyczeć i gonić Tail, którą dobrze znała. Pojawia się tu prawie codziennie i zaczyna rzucać tym swoim proszkiem. Podeszła do najbliższego stolika, aby wziąć zamówienie. Gdy nagle ludzie zaczęli się śmiać.
O co im chodzi? Popatrzyła po barze. No cholera! Teraz przegięła!
-Złaź z tego stołu! I to już!-zaczęła krzyczeć na dziewczynę- Ludzie na tym jędzą!

-Hihi - z rozbawieniem patrzyła na zaistniałą sytuacje O to mi właśnie chodziło~ uśmiechneła się pod nosem. Gdy czar prysł białowłosa skierowała się w jej stronę, ale wróżka tylko oparła się o ścianę wyjmując zieloną gumę i wkładając ją do buzi. Wiedziała że w każdym momencie może zniknąć, odlecieć czy rzucić czar więc czuła się bezpieczna, pozatym nawet gdyby chciała białowłosa nie mogła by jej dosięgnąć. Tail jednak zechciała jakoś pokojowo zakończyć tą sytuacje, chociaż nie będzie to łatwe. Nie lubiła robić sobie wrogów. -Pyk - zielony balon pękł wydając charakterystyczny dźwięk Mniam~
Wróżka wpatrzyła się w czerwone oczy Fel czekając na rozwój sytuacji.


Wróżki nie są głupie.. ;c

[Wybaczcie złamanie kolejki, ale ileż można czekać?]

Nie bardzo wiedział, czy ma się śmiać z tego wszystkiego co tu widzi, czy zacząć się martwić. Coś takiego jak wróżki, czy inne dziwaczne i równie niepoważne - nie istnieje.
Odchrząknął głośno i nie czekając już na jakąkolwiek reakcję ze strony siostry czy Kylara, który o dziwo strasznie cicho siedział przy ich stoliku - poprawił skórzaną kurtkę, którą miał aktualnie na sobie - Miłej zabawy z ... wróżką. Hej - powiedział i skierował swoje kroki w stronę wyjścia. Skoro w barze nie odpoczął, to może gdzie indziej uda mu się ułozyć swoje myśli.

[z/t]

[Okay. To ja przepraszam, że tak długo nie odpisywałam]

Słuchając Kyou Wciąż wpatrywała się w grupkę osób siedzących przy stoliku dalej. Wydawało się robić ciekawie, ale... Wydawało się też późno. Scarlett nerwowo spojrzała na zegar, po czym szybko wstała z miejsca i spojrzała na Kyou.
- Wybacz mi, ale muszę jeszcze coś załatwić. Całkiem mi wypadło z głowy! - Powiedziała, po czym pobiegła do wyjścia. Po drodze jeszcze zajrzała do portfela, po czym wcisnęła kilka banknotów w ręce Roxett
- To za moje piciu, Roxy~ Resztę sobie weź - Powiedziała słodko do znajomej z baru i wyszła

[z/t]

Kiedy Gabriel stwierdził, że nie ma tu nic do roboty przystanęła w pół kroku zdając sobie sprawę jakie być może pośmiewisko z siebie zrobiła. Odprowadziła brata wzrokiem, a następnie wróciła do swojego stolika, by zabrać rzeczy. Wyciągnęła z portfela kilka drobnych rzucając je na ladę.
Na odchodne uraczyła wszystkich zimnym spojrzeniem, a następnie wyszła z baru.

/[z/t]

Gdy białowłosa opuściła bar, mała wróżka szybko poleciała za nią. Czemu?
Ona sama tego nie wie.

[shine]

Biedna Kyou, została praktycznie sama. Patrząc na pustą przestrzeń przed sobą, wzruszyła ramionami. Wypaliła papierosa do końca, zgarnęła rzeczy, zostawiła pieniądze za piwo i jakiegoś drobniaka... I wyszła w końcu z baru. Tyle w końcu jej zostało nie?

[zt]

Hmmm... Moja zmiana się skończyła. Idę się przebrać i po wypłatę.

Z/t----> rynek

Dim wszedł do kufelka, przepuszczając dziewczynę w drzwiach. Gdy weszli, skierował się do barku z napojami i jedzeniem, przed czym rzekł do dziewczyny:
- Usiądź i zastanów się co chcesz, ja w tym czasie zamówię piwo.
Poszedł, zamówił, zapłacił i wrócił do dziewczyny. Wziął łyka.
- To co byś chciała?

Gdy znaleźli się w środku, Bella skierowała się do jakiegoś wolnego stolika. Kiwneła jedynie głową. A więc...co ona chciała?
- Wystarczy pepsi jakieś...

- Serio? Żadnego jedzenia? Okay!-powiedział. Poszedł, zamówił, zapłacił i wrócił. Usiadł, pociągnął łyk piwa po czym daj pepsi Belli.
- No. To może mi powiesz, jak taka ładna dziewczyna trafiła do "amorisa", co?-uśmiechnął się szarmancko do dziewczyny.

- Dzięki. - wzieła pepsi, po czym napiła się trochę
Znów przechyliła głowę w bok.
- Nie wiem, czy taka ładna. - uśmiechneła wesoło - A co mogłoby mnie sprowadzać...wiadome, że nauka.

- Ładna, a jak!-uśmiechnął się do niej, pochylił się i szepnął jej do ucha:- Nie mów tak, jesteś najładniejszą dziewczyną, jaką spotkałem.
Usiadł normalnie.
- Nauka? Ja zwiałem od rodziny zastępczej.-uśmiechnął się ponownie.

- Przesadzasz. - przewróciła jedynie oczami, po czym uśmiechneła się
- No wiesz, gdy przeprowadziłam się do ciotki, jakby nie było musiałam wybrać jakąś szkołe. Padło na "Amorisa". - spojrzała Nagato Dima - Czemu uciekłeś?

- Nie przesadzam, prawda.-gdy dziewczyna mu powiedziała o tym że musiała wybrać szkołę, odpowiedział:
- Aha.
Dziewczyna spytała go dlaczego uciekł.
- Powiem Ci na zewnątrz. Co ty na to, pójdziemy do parku?-uśmiechnął się i pogładził włosy dziewczyny, po czym wyrzucił piwo do śmietnika obok.

Brunetka wzieła ostatni łyk pepsi, po czym wrzuciła puszkę co kosza na śmieci.
- Możemy pójść. - uśmiechneła się delikatnie

-To chodźmy do tego parku.-wstał, podszedł do drzwi i czekał aż wstanie brunetka. Otworzył drzwi i wyszedł. Poszli do parku.
z/t->park przed szkołą

- Ok. - brązowo włosa wstała, a następnie poszła za Dimem. Oboje wyszli z baru.[zt]

Otworzył powoli drzwi. Wszedł do środka cały mokry. Oczywiście każdy spacer kończył się deszczem.
-Rox już wyszła? Oczywiście godzinę wcześniej. Znowu pomyliła godziny.

Co za strata. - Pomyślał czerwonowłosy chłopak, wycierając nerwowo swoje nowe spodnie. Na dworze obficie padał deszcz, a on stał właśnie na samym środku ulicy oczyszczając "dobytek swojego życia" z błota. Być może nie był to najlepszy moment i miejsce na to, jednak po mimo swojego wielkiego niechlujstwa nie miał zamiaru iść przez miasto w takim stanie. Nagle zza zakrętu wyjechał samochód i głośno zatrąbił na stojącego na drodze przechodnia, ten zaś przeklął kierowcę pod nosem i wbiegł na mokry chodnik. Przed jego oczyma ukazał się duży neonowy napis "Kufelek". Cóż... Nazwa dosyć zachęcająca...
Na dworze jest zimno. Chyba się nie pogniewają, jak przyjdę tam trochę posiedzieć.- Pomyślał, kładąc swoją dłoń na metalowej klamce. Po chwili był już w środku, swoją kurtkę rzucił na jakąś wyjątkowo ładną kanapę, a i sam po chwili na niej spoczął. Rozejrzał się po pomieszczeniu. Nie było wielkich tłumów, a w jego oczy rzucił się Arcie - najwyraźniej tutaj pracował.
Oby mnie tylko nie zapytał "co podać" - Brak grosza przy duszy stawiał bowiem Axel'a w niekomfortowej sytuacji.

Usłyszał drzwi. Ktoś wszedł do środka. Odwrócił się i zobaczył czerwionowłosego chłopaka. Podszedł do niego i zapytał:
-Schronienie przed deszczem czy coś zamawiasz?

Rozłożył się na siedzeniu wygodnie, wzdychając ciężko. Na prawdę było tutaj ładnie. Nazwa "Kufelek" sprawiała, że przed oczyma stawał mu obskurny bar a tutaj proszę... Kiedy Arcie podszedł do niego - ten przełknął ślinę i spojrzał mu w oczy.
- Eee.. Ja tylko..... - Zaczął nie pewnie. W sumie to był prawie pewien, że go wyrzuci, ale co zaszkodzi spróbować
- Schronienie przed deszczem. Mogę zostać? - Odpowiedział z uśmiechem na twarzy

-No to siedź. Miałeś pecha, że wyszedłeś z domu, wtedy co ja. Mój każdy spacer kończy się deszczem.-powiedział szybko i udał się za ladę
po chwili wrócił z kakao.
-Na koszt firmy.

- Taki z pana pechowiec? - Zaśmiał się. W sumie dziwnie było mu się zwracać na pan, ponieważ  Arcie nie wyglądał na dużo starszego od niego. No cóż... Do nowo poznanych osób raczej nie mówi się od razu po imieniu
może się mu przedstawić?- pomyślał Axel po czym spojrzał na chłopaka niosącemu kakałko.
- Haha, dzięki! - Uśmiechnął się do niego i od razu upił trochę ów trunku
- A tak w ogóle to jestem Axel - Wyciągnął w jego rękę stronę. Fajnie poznać raz na jakiś czas osobę, która nie wyrzuca go na deszcz a nawet częstuje
kakao.

______Edit_______

Nagle zadzwonił mu telefon, po barze rozszedł się dźwięk sms'a a Axel momentalnie wypił gorące kakao i wstał z miejsca
- Przepraszam Cię bardzo, ale muszę lecieć! - Niemal krzyknął, po czym wyleciał jak poparzony z baru

[z/t ---> Kawiarnia PDR]