Sypialnia dziewcząt

Chociaż samo pomieszczenie nie jest zbytnio zachwycające pod względem wyglądu, uroku dodają mu dziewczyny z naszej szkoły. Zdecydowana większość łózek jest estetycznie zaścielona, by znowuż wieczorem porozkopywać kołdry i urządzić tradycyjną bitwę na poduszkach. Jest tam jedno duże okno i nadmiar łóżek.

Reiu wkroczyła do pomieszczenia. Serce waliło jej jak szalone. Taka... Trema. Wybrała pierwsze lepsze łóżko i położyła swój tragarz na nim. Jęknęła cicho z bólu. Torba byłą przeraźliwie ciężka, prawda. Usiadła na łóżku i szykowała się na przybycie współlokatorek.

Stanęła w drzwiach, na chwilę tarasując wejście. Obrzuciła całe pomieszczenie krytycznym spojrzeniem, westchnęła teatralnie i podeszła do łóżka położonego najbliżej okna. Jej walizka toczyła się za nią z miarowym stukotem.
- Zbiorowe sypialnie, jak uroczo... - jęknęła, rzucając się na wybrane przez siebie posłanie.

Kyo na skróty zdołała dotrzeć do sypialni. Rzuciła swoją biedne przetarmoszoną torbę na pierwsze lepsze łóżko, prawdopodobnie blisko okna, ale nie przy samym oknie, po czym rzuciła się na nim, nawet nie ściągając butów albo coś. Skrzyżowała nogi, kładąc je na poręczy, ręce za głowę i leży. I kijek ją obchodzi czy to grzeczne czy nie. Czas na sjestę motherfuckers! Nigdy nie lubiła latać samolotem i tyle, tam się nie da wyspać się.

Powolnym krokiem weszła do pomieszczenia. Obojętnym wzrokiem spojrzała na dziewczyny, które zajęły już swoje łóżka. Zbliżyła się do łóżka przy ścianie, a następnie usiadła na nim, wiążąc sznurówkę od rozwiązanego glana. Torbę położyła obok łóżka. Oparła się o ścianę, wyjmując z kieszeni komórkę żeby bezmyślnie postukać po jej ekranie.

Rozejrzała się po towarzyszkach przygryzając dolną wargę - nawyk. Strasznie się stresowała. Szybko odwróciła wzrok byle by nie patrzeć. Wzięła głęboki oddech. Poprawiła brązowe włosy, które niesfornie opadały na jej twarz.

Zapukała do drzwi i weszła nie czekając na żadną odpowiedź.
- No, laski, nie ma spania, nie ma!
Burknęła widząc ich zmordowane miny, a zwłaszcza Kyouki, która już czuła się widać jak u siebie.
- Słyszałyście, co mówił Gabis, już pewnie rozpalają te ognisko nad jeziorem, więc ruszamy szanownymi tyłkami!
Powiedziała, po czym wyszła z pokoju.

[z/t]

Poderwała się do pozycji siedzącej, kiedy Scarlett zjawiła się w pokoju. Mruknęła pod nosem coś niezbyt pochlebnego na temat ciała pedagogicznego Słodkiego Amorisa i dźwignęła się na nogi. Rozpięła walizkę i zaczęła w niej grzebać. Na łóżku wyrzuciła stertę ubrać, kosmetyków oraz papierową torbę, która zawierała coś co kształtem przypominało butelkę. Dostała się w końcu do grubego, wełnianego swetra i wciągnęła go przez głowę. Resztę rzeczy nieuważnie zgarnęła do torby. Ruszyła w stronę wyjścia, ale przystanęła dwa kroki przed drzwiami.
- Idziecie? - spytała, rzucając przez ramię spojrzenie swoim tymczasowym współlokatorkom.

-Huh? -Podniosła głowę żeby lepiej widzieć pytającą.
-Tak, tak. Idę. -Powiedziała cicho. Czuła się bardzo niezręcznie. Jednym chwytem zabrała bluzę, oraz swój ukochany różowy szal. Założyła bluzę, zawiązała szal na szyi. Wstała i zaczęła iść w stronę drzwi ze spuszczoną głową. Ominęła nieznajomą dziewczynę i wyjścia.

[z/t ---> Jeziorko.]

Weszła do pokoju, zaczesała czerwone włosy za ucho. Zauważyła tu kilka osób. - Euhm...Witajcie... - przywitała się nieśmiało. - Czy zostało jeszcze łóżko dla mnie? - zapytała rozglądając się. Westchnęła.

Kyo w niezadowoleniu warknęła na nauczycielkę. No ej! Ona się relaksuje przed całym tym zdarzeniem, ej. Co za niewdzięczna nauczycielka, no serio. Biedna, zsunęła nogi na ziemię, po czym siadła. Usłyszała że Amber o czymś mlasnęła. Spojrzała się na dziewczynę a po myślach przeleciało niemalże tyle: I co ci do tego dziewucho. Jednakże powstrzymała się od wypowiedzenia tego na cały głos, więc odpowiedziała marnie -Może.- Widać że dziewczyna nie miała humoru, a prędzej by przeleżała cały ten czas w łóżku. Eh. No nic. Wzięła kilka najważniejszych drobiazgów, chowając je w prawie bezdennych kieszeniach bluzy i wyszła z sypialni.

[zt]

Westchnęła tylko dramatycznie, jak gdyby jakakolwiek interakcja ze współlokatorkami sprawiała jej fizyczny ból, wyminęła Arshanel i bez słowa opuściła sypialnię. To będzie znakomity wyjazd...

[z/t -> Jeziorko]

- Gdzie idziecie? - krzyknęła i zostawiając torbę w pokoju, pobiegła za nimi. Może to będzie fajna wycieczka?

[z.t - Jeziorko]

Chwilę zajęło jej dotarcie do pokoju. Zamek był bardzo duży, a wszystkie korytarze wyglądały dokładnie tak samo: ponuro i brudno. W końcu jednak odnalazła to czego szukała. Papierowa torba z butelką czystej wódki. Łyczek na odwagę. Drugi. Trzeci. Teraz było znacznie lepiej. W drugą stronę szła jakoś pewniej, z błyskiem w oku. Torbę wpakowała pod sweter, aby nikt niepożądany nie doczepił się do jej zapasu.

[z/t]

Nawet nie zauważyła kiedy udało jej się zasnąć, podpierając się o ścianę. Wykrzywiła się z bólu próbując jakkolwiek się rozciągnąć. Dopiero po chwili rozglądnęła się po pomieszczeniu, zauważając, że została sama. No pięknie. Jeszcze tego jej brakowało żeby zasnęła na wycieczce i ominęła ognisko. Czym prędzej zwlokła się z łóżka niemal w biegu szukając w torbie wielkiej czarnej bluzy z pentagramem. Założyła ją na siebie i pognała w kierunku drzwi.

[z/t -> jeziorko]

Powoli weszła do sypialni. Było zupełnie pusto.
-Nikogo nie ma?-Pomyślała na głos.
Popatrzmy. Obok okna? Zajęte. Kolejne? Zajęte.
Wolne tylko obok drzwi? No cóż...

Przekraczając próg, zdziwiła się. Nie było tu tłoku, zobaczyła tylko jedną, domniemaną uczennicę Amorisu. - Cześć... - przywitała się, a następnie rozglądnęła. - Czy wiesz które łóżka są wolne? - spytała. Miała taką wielką ochotę uwalić się teraz na materac i zacząć bić poduszkę. Czemu? Oj, tego nie zdradzi nikomu.

Po pokoju rozległo się dosyć głośnie pukanie. Nie minęła chwila a do środka wszedł niewysoki zakapturzony osobnik o ciemnych włosach, jasnej cerze i nienaturalnie zielonych oczach. Rozejrzał się powoli po pokoju i nic nie mówiąc podszedł do okna, po czym otworzył je i powędrował do drzwi. Po drodze jeszcze raz przyjrzał się twarzom dziewczynek z liceum.
- Jakże szkoda by było, gdyby którejś z nich przydarzył się jakiś nieszczęśliwy wypadek - Pomyślał, wychodząc.

[z/t]

-Co? A cześć- Odezwała się do czerwonowłosej dziewczyny.- wolne łóżko jest tylko tutaj.
Wskazała łóżko obok siebie.
-Jestem Tokoshi.

Władowała się do pokoju i zatrzasnęła za sobą drzwi. Zupełnie zignorowała swoje współlokatorki i rzuciła się na łóżko, nie to, które wcześniej wybrała zresztą. Nie wyglądała zapewne zbyt reprezentacyjnie, ale w tej chwili nie mogłoby jej to mniej obchodzić. Bardzo szybko pogrążyła się w lekkim, niespokojnym pół-śnie.

Spojrzała na Tokoshi.
- Miło poznać.
Uśmiechnęła się lekko. Ustawiła walizkę na kółkach pod wskazanym łóżkiem i westchnęła. Widząc przybyłą dziewczynę trochę się zdziwiła.
- Zasnąć, tak od razu?
Szepnęła zdziwiona.
- Ach, prawie zapomniałam...Ja jestem Arshanel.
Powiedziała, siadając na łóżku.

Po kilkunastu minutach snu Amber gwałtownie otworzyła oczy. Podniosła się do pozycji siedzącej, obrzuciła dziewczyny obecne w pokoju wściekłym, nieco szalonym spojrzeniem i bez słowa wyszła z pokoju. Po raz kolejny demonstrując swoją uroczą osobowość...

[z/t]

- Zaraz wrócę...
Powiedziała cicho, po czym ruszyła w kierunku drzwi. Zaśmiała się cicho, po czym przypomniała sobie, że chciała się wymyć. Wróciła się do łóżka, wyciągnęła spod niego torbę, wyjęła z niej mydło, ręcznik i szampon. Po chwili zastanowienia wyjęła jeszcze grzebień i odżywkę do włosów, po czym wyszła.

[z.t]

Wszedł do pokoju jak wcześniej bez pukania. Cisza... Nikogo nie usłyszał w środku więc postanowił zostać tutaj trochę dłużej. Oczywiście jak poprzednio zamknął okno i zatrzymał zegar na ścianie, jednak tym razem usiadł jakby nigdy nic na stole i zaczął się rozglądać po pokoju.
- No ładnie. To pewnie są rzeczy tej zmarłej dziewczyny - Spojrzał na łóżko Amber

Weszła do pokoju i ku jej zdziwieniu nie zastała tu żadnej dziewczyny. Przy stoliku siedział jedynie dziwny chłopak, jakby pogrążony we własnych myślach. Niewiele się tym przejmując wzruszyła ramionami, a następnie skierowała w stronę swojego łóżka. Usiadła na skraju, opierając się plecami o ścianę. Dlaczego tu nikogo nie ma? Jeszcze o tej porze... Zastanawiała się. Miała nadzieję, że nic ciekawego ją nie ominęło. Spojrzała na młodzieńca bez słowa mierząc go wzrokiem.
- Wiesz, że to sypialnia dziewczyn, a nie chłopców? - Odezwała się po chwili.